کلبه تنهایی

به نام آن که اشک را سردار عشق آفرید

کلبه تنهایی

به نام آن که اشک را سردار عشق آفرید

رویا

در رویاهایم

 

 او را می دیدم

 

 او که

 

 با هوش،زیبا

 

 پر احساس و توانا

 

 خلاق و شاد

 

 نیرومند و دانا بود

 

 او

 

 که مرا

 

 غرق در عشق کرده بود

 

 و از آنجا

 

 که رویا

 

 تنها اندیشه ای پر ز آرزوست

 

 هیچ گاه انتظار نداشتم

 

 کسی را بیابم

 

 که وجودش

 

 سرشار از این ویژگی های نیک باشد

 

 و سپس

 

 تو را دیدم

 

 و تو نه تنها

 

 ایمانم را به رویا

 

 زنده کردی

 

 حتی

 

 از رویایم نیز

 

 شگفت انگیزتری

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد